Koledzy dysponując odpowiednio wyposażonymi samochodami przetransportowali pozostałych uczestników wycieczki do Olkusza i z Olkusza do Gliwic: Bożenę Bobis, Adama Czerniawskiego, Sebastiana Pyrkę, Małgorzatę Radomską, Alfreda Sołtysa i Jana Zabrzeńskiego. Ogółem w wycieczce uczestniczyło 9 członków Klubu. Zwiedzanie obiektów rozpoczęto od wizyty na Starym Cmentarzu w Olkuszu przy ul. Kazimierza Wielkiego, gdzie spoczywają doczesne szczatki poległych w dniu 5 maja 1863 r w bitwie pod Krzykawką płk. Francesco Nullo, Władysława Romera i Powstańca Juliana. Na tym samym cmentarzu odwiedzono grób działacza niepodległościowego okresu przedpowstaniowego i w trakcie powstania, koncelebrujacego uroczystości pogrzebowe płk. Nullo w 1863 r ks Władysława Kulczyńskiego. Zapoznano się z nazwiskami innych Galibardczyków poległych w innych bitwach powstania uwiecznionych na tablicach Polsko-Włoskiego braterstwa broni. Po zwiedzeniu zabytkowego cmentarza w Olkuszu, wyruszono na trasę rowerową wiodącą z Olkusza przez Troks, Michałówkę, Jangrot, Trzyciąż. W Trzyciążu skierowano się do Glanowa, gdzie zatrzymano się przed zabytkowym dworem. W dniu 15 sierpnia 1863 r. dwór był obiektem ataku oddziałów rosyjskich. Bohaterska obrona dworu którą kierowali hr. A. Krukowiecki, oraz zarządzajacy majątkiem w Glanowie uczestnik Powstania Listopadowego i kawaler Virtuti Militari - Leon Bończa Rutkowski oraz jego syn Teofil, przez wiele lat była symbolem męstwa. Ofiara 9 powstańców i weterana z poprzedniego powstania poległych w obronie dworu nie była ofiarą daremną . Zaciekła obrona dworu zmusiła Rosjan do porzucenia zamiaru jego zdobycia. W Imbramowicach odwiedzono stary cmentarz ze zbiorową mogiłą powstańców poległych w bitwie stoczonej 15 sierpnia 1863 pod Glanowem i Imbramowicami . 300 osobowy oddział braci Gustawa i Edwarda Habichów stoczył krwawą bitwę w wyniku której poległo 42 powstańców pochowanych w mogile. Odwiedzono grób obrońcy dworu w Glanowie - Leona Bończy Rutkowskiego i jego towarzysza broni Stanisława Novaka. Oddział zagrożony okrążeniem podzielił się. Gustaw poprowadził swoich podkomendnych w kierunku Lelowa by połączyć się z płk. Chmieleńskim, Edward szukał schronienia w lasach Pieskowej Skały. Udając się tam przez Zagórową i Zadroże, gdzie w potyczce z carskimi dragonami poległo dalszych 5 powstańców uczestniczących w tej krwawej bitwie. Chwilę wytchnienia zmęczonym przebytą trasą i uciążliwym upałem (około 35 stopni C) dały pomieszczenia Izby Regionalnej G.O.K. Gminy Trzyciąż - filia w Imbramowicach. Instytucja działa w zabytkowym "Białym Domku". W okresie Powstania Styczniowego był to budynek zarządcy majątkiem ziemskim należącym do Klasztoru Sióstr Norbertanek w Imbramowicach. To tutaj udzielano pierwszej pomocy rannym w bitwie i działał pierwszy szpital polowy. Gdy szybko wzrastała liczba rannych potrzebujących pomocy siostry udzieliły im schronienia w samym klasztorze. Uratowanym organizowały dalszą ewakuację i transport do Krakowa. O tych i innych faktach z okresu powstania niezwykle ciekawie opowiadała pracująca w G.O.K. pani Grażyna Januszek. Po zwiedzeniu wystawy poświęconej bitwie pod Imbramowicami i Glanowem, dokonaniu wpisu w księdze pamiątkowej i pożegnaniu z niezwykle gościnnymi gospodyniami Białego Domku i zwiedzeniu kościoła klasztoru Sióstr Norbertanek udaliśmy się w dalsza drogę przez Zagórową i Zadroże. W Zadrożu odwiedzono cmentarz z mogiłą 5 powstańców Edwarda Habicha poległych w potyczce z carskimi dragonami. Drogą 794 dojechaliśmy do Skały, gdzie na placu przed cmentarzem przy ul Krakowskiej stoi pomnik poświęcony bojownikom o niepodległość w Powstaniu Styczniowym oraz w I i II wojnie światowej z terenu miasta i gminy Skała. Na pobliskim cmentarzu odwiedzono mogiłę powstańców poległych w bitwie o miasto w nocy 5 marca 1863 z oddziałów gen. Jeziorańskiego i Langiewicza oraz grób weterana powstania Piotra Nawrockiego. Po opuszczeniu Skały trasa wycieczki prowadziła drogą 773 do Pieskowej Skały, gdzie zwiedzono zewnętrzny dziedziniec zamku z wystawą fotogramów prezentujących przebieg powstania w rejonie Ojcowa, Pieskowej Skały i Olkusza, odwiedzono zbiorowe mogiły 65 powstańców spoczywających w mauzoleum urządzonym w niszy skalnej u podnóża zamku w Pieskowej Skale oraz mogiłę 27 powstańców pochowanych przy alei parkowej prowadzącej od zamku w kierunku Wielmoży. Zwiedzeniem obiektów Pieskowej Skały wyczerpano program wycieczki. Do zaparkowanych w Olkuszu samochodów dojechano przez Sołuszową, Kosmołów i Siemiczno. Cała trasa liczyła 76 km. Na parkingu w Olkuszu załadowano na samochody rowery. Uczestnicy wycieczki pożegnali się i samochodami dojechali do Gliwic.

Drugiego dnia rajdu rowerzyści mieli okazję zwiedzić Wierzchosławice – miejsce urodzenia Wincentego Witosa. Następnie dotarli do Tarnowa, gdzie miejscowe przewodniczki pokazały im najciekawsze zabytki tego przepięknego miasta. Turyści mieli okazję podziwiać przede wszystkim tarnowski rynek z przepięknie zachowanym renesansowym ratuszem, ale też nowsze zabytki, takie jak Ławeczka Poetów czy pierwszy tarnowski tramwaj. Droga powrotna wiodła przez Wojnicz, a następnie dość pagórkowatym terenem do Porąbki Uszewskiej, gdzie znajduje się kopia Groty w Lourdes. Powrót do bazy okazał się dość męczący, gdyż trasa tego dnia była dość długa, a upał przez cały dzień nieźle dawał się we znaki.

Trzeciego dnia turyści udali się do Nowego Wiśnicza, a następnie do Bochni, gdzie przy grobie patrona Klubu – Władysława Huzy odbyło się spotkanie „wspominkowe”. Rowerzystów odwiedził kol. Janusz Kuciński z Krakowa, który również jest członkiem TKK im Wł. Huzy w Gliwicach. Po spotkaniu przy grobie patrona część rowerzystów zdecydowała się jeszcze zwiedzić kopalnię soli w Bochni, która znajduje się na liście Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Czwarty dzień rajdu zaskoczył kolarzy zmianą pogody. Zrobiło się dużo chłodniej i niestety przez większą część dnia padał deszcz. Nie pozwoliło to turystom w pełni docenić uroku malowanej wsi Zalipie, a także odwiedzić kilku ciekawych miejsc na trasie, jak np. dom błogosławionej Karoliny Kózkówny w Wał-Rudzie, a także sanktuarium tej błogosławionej w pobliskiej miejscowości Zabawa. Niewiele osób dotarło również do Pomnika Ofiar Wypadków Drogowych i Przemocy, który znajduje się w Zabawie. A szkoda, bo jest to jedyny tego typu pomnik w Polsce, a jego forma – jest to tunel prowadzący w stronę światła, jego ściany wyłożone są tabliczkami z imionami, wiekiem i miejsc pamięci – każdego roku jest tam sadzone drzewo, a obok niego znajduje się informacja ile osób w danym roku zginęło, a ile poniosło śmierć na polskich drogach.em śmierci ofiar wypadków drogowych – robi naprawdę niesamowite wrażenie. Całości dopełnia las.

Piątego dnia trasa wiodła przez tereny górzyste, na południe od Brzeska. Na początku turyści zwiedzili zamek w Dębnie, który oparł się potopowi szwedzkiemu i w prawie niezmienionym stanie zachował się do dzisiaj. Z Dębna część turystów wyruszyła do Zakliczyna do dworu Pendereckiego, a część krótszą trasą udała się do Czchowa, gdzie na rynku podziwiać można zachowany średniowieczny układ urbanistyczny. W miejscowości tej znajduje się też kościół, gdzie zachowały się średniowieczne polichromie.

Wszystko co dobre szybko się kończy, tak i nasz rajd dość szybko dobiegł końca. W piątek wszyscy spotkali się na sympatycznym wieczorku pożegnalnym, na którym zostały wręczone nagrody w konkursach, które odbywały się przez cały tydzień trwania Rajdu. W sobotę turyści rozjechali się do domów.

Agata i Grzegorz Kukowka

Dalsza trasa prowadziła przez Bolesław, gdzie na miejscowym cmentarzu spoczywa weteran powstania i sybirak Antoni Schmidt, do Krzykawki gdzie w bitwie z Rosjanami poległ 5 maja 1863 płk de Nullo. Odwiedzono dwór staropolski i pomnik pod lasem upamiętniający bitwę. W drodze do Sławkowa natrafiliśmy na byłą karczmę żydowską i kirkut. W Sławkowie zwiedzono rynek z ratuszem, austerię oraz odwiedzono obiekty związane z powstaniem w tym tzw. Krzyż Wolności przy ul Wrocławskiej i Hallera oraz grób weterana i zesłańca por. Aleksandra Józefa Pogonii Pogonowskiego. Podążając dalej trasą jaką przebył płk Apolinary Kurowski ze swoim odziałem z obozu ojcowskiego do Zagłębia Dąbrowskiego dotarliśmy lasami do Maczek. W zalesionym terenie nie udało się uniknąć pomyłek. W Maczkach obejrzeliśmy zabytkowe zabudowania dawnej stacji kolejowej Granica. Niestety lata jej dawnej świetności, gdy carowie rosyjscy tu odpoczywali w trakcie podróży i przesiadali się z Kolei Iwanogorodzko-Dąbrowskiej na Drogę Żelazną Warszawsko-Wiedeńską ma ona już dawno za sobą.
Z Maczek pojechaliśmy do Dąbrowy Górniczej. Tam na cmentarzu parafii św. Barbary w Alei Aniołów Stróżów spoczywają dwaj weterani powstania: Mikołaj Dziubek i Aleksander Popiel. Na terenie Dąbrowy Górniczej powstańcy Apolinarego Kurowskiego odpoczywali po zajęciu Sosnowca 7 lutego 1863. W trakcie dwudniowego pobytu w Hucie Bankowej dokonano prób odlewu dział dla powstańców (podobno odlano 8 z czego dwa zostały skutecznie wykorzystane w walce). Z Dąbrowy dojechaliśmy do Będzina, by na cmentarzu na Podzamczu poszukać grobów powstańców, Walentego Walasa i kpt. Wojciecha Podrygały. Niestety bez bez skutku. Zmęczeni trasa i upałem po kilkunastominutowym poszukiwaniu zrezygnowaliśmy. Natrafiliśmy za to na grób jednej z ofiar katastrofy smoleńskiej - posła na sejm RP Grzegorza Dolniaka. Na placu dworcowym wykonano zdjęcie przed figura MB upamiętniająca poległych powstańców w tym mieście 5 maja 1864 r i wyruszono w kierunku Czeladzi by odwiedzić tamtejszy rynek, skąd 15 lutego 1863 wyruszyła grupa ochotników z zamiarem przyłączenia się w Ojcowie do Kurowskiego.
Po wyczerpaniu programu wycieczki udaliśmy się rowerami do Gliwic, przez Siemianowice, Piekary, Bytom Miechowice, Zabrze Rokietnicę i Mikulczyce.