Dopiero przed samym Wodzisławiem zaczęły się poważniejsze utrudnienia spowodowane remontem drogi (ruch drogowy odbywał się tylko jednym pasem). Na moment zatrzymaliśmy się w Gorzycach, żeby zobaczyć Pałac Myśliwski i dalej ruszyliśmy w stronę Chałupek. W Zabełkowie zjechaliśmy na zielony szlak rowerowy prowadzący przez Obszar Chronionego Krajobrazu NATURA 2000 „Przygraniczne Meandry Odry”. Tędy też prowadzi ścieżka dydaktyczno-przyrodnicza. Można tutaj podziwiać nieuregulowaną Odrę. Tereny wokół stanowią lasy i łąki. Wyraźnie czuć specyficzny mikroklimat. Cała ścieżka podzielona jest na kilka przystanków, które podobnie jak i sam szlak są bardzo czytelnie oznakowane. Ścieżka kończy się w Chałupkach. Tam zatrzymaliśmy się, żeby podziwiać barokowy pałac położony kilkaset metrów od mostu granicznego na Odrze.
Starym przejściem granicznym udaliśmy się do Starego Bohumina. Z racji pory i temperatury zdecydowaliśmy się na dłuższy postój. W Annabel Lee Cafe orzeźwiliśmy się lodowatą Kofolą ;)
Z Bohumina ruszyliśmy czerwonym szlakiem rowerowym (całkiem czytelne oznaczenia szlaków, aczkolwiek różnią się troszkę od polskich). Na ulicy Ostrawskiej odbiliśmy na Zachów (nadal czerwonym szlakiem) w kierunku jeziora Mzikovec (gdzie zresztą postanowiliśmy się ochłodzić) i dalej w stronę Antosovic. W Antosovicach odbiliśmy na północ. W Pasekach minęliśmy zabudowania folwarczne i tu zboczyliśmy na zielony szlak pieszy, piękną aleję lipową, który prowadził na Zachów w kierunku rezerwatu Cerny les u Silherovic. Tutaj była kolejna z zaplanowanych atrakcji wycieczki – ścieżka dydaktyczno-historyczna z kompleksem bunkrów. To właściwie kompleks dwustronnych i dwukondygnacyjnych schronów piechotnych w 1936 roku. Wszystkie (poza pierwszym zlokalizowanym w Pasekach) położone są przy leśnej ścieżce. Nie są udostępnione do zwiedzania.
Ze ścieżki dydaktycznej pojechaliśmy czerwonym szlakiem (kiepsko oznakowany) w stronę Silherovic. Trzeba przyznać, że ten odcinek trasy, między lasem, a Silherovicami był bardzo malowniczy. Po zachodniej stronie widać było w dali Ostrawę, a za nią góry. Zresztą dopiero tutaj zdaliśmy sobie sprawę, jak duże przewyższenie pokonaliśmy, ponieważ cała ścieżka dydaktyczna pozornie tylko nieznacznie pięła się w górę. Przed samymi Silherovicami musieliśmy przerwać delektowanie się krajobrazami i skupić się na drodze ponieważ czekał nas dość stromy zjazd. W Silherovicach największą atrakcją był pseudobarokowy pałac Eichendorffów . Obecnie pałac wraz z parkiem wykorzystywane są do celów komercyjnych. Częściowo są udostępnione zwiedzającym. My z racji sesji ślubnych odbywających się na terenie parku i przy samym pałacu poczuliśmy się jak intruzi i zrezygnowaliśmy ze zwiedzania. Z Silherovic, czerwonym szlakiem rowerowym, ruszyliśmy w stronę Hat i dalej do przejścia granicznego Hat –Tworków.
W Tworkowie czekała na nas kolejna atrakcja wycieczki – ruiny pałacu. Z Tworkowa, poprzez Bieńkowice, ruszyliśmy niebieskim szlakiem rowerowym do Raciborza, a stamtąd w stronę Nędzy, gdzie odbiliśmy na leśny czerwony szlak rowerowy prowadzący do Rud Raciborskich. Po drodze minęliśmy leśniczówki: „Krasiejów” i „Wildek”. W Rudach zastała nas noc. My jednak nadal uparcie trzymaliśmy się leśnych szlaków i tak poprzez „Magdalenkę” dojechaliśmy do Tworogu Małego. Przy okazji doszło do dwóch bliskich spotkań z sarnami. Do Gliwic dojechaliśmy w okolicach północy.
Cała wycieczka była piękna i mimo zacnego dystansu, nie okazała się wymagająca. Zresztą odcinek czeski trasy prowadził po prawie płaskim terenie z nielicznymi tylko podjazdami (jeśli pokonywało się go właśnie w kierunku ze wschodu na zachód). Jedynie szlak w okolicach bunkrów nieznacznie się wznosił. Kolejny podjazd był za miejscowością Hat (dość niedługi odcinek), a stamtąd, poprzez przejście graniczne, aż do samego Raciborza droga lekko opadała.
Z racji tego, że właściwe atrakcje zaczynają się Meandrami Odry, można wprowadzić wariant alternatywny (ok. 40 km). Dojechać pociągiem do Chałupek, a skończyć trasę w Raciborzu, skąd również pociągiem można wrócić do Gliwic.