Droga powrotna wiodła w kierunku Poniszowic pod kościółek drewniany. Mimo, że była nas szczęśliwa siódemka, nie uchroniło nas to od małych, na szczęście kłopotów. Jak to czasami się zdarza, kolarze przebijają dętki. Tym razem jednak były dwie w tym samym czasie, co samo w sobie stanowi ciekawostkę. Po pamiątkowym zdjęciu w Poniszowicach nastąpił powrót do Gliwic, a przy rondzie na ul. Kozielskiej, nastąpiło pożegnanie do następnego razu. I cóż tu więcej pisać? Wycieczka była, 100 pękła, ludzie zadowoleni. A przecież o to chodzi....

Opowiedział nam to i owo o Teatrze Muzycznym i jego wcześniejszym przeznaczeniu oraz o zmianach jakie nastąpiły w jego okolicy. Kolejnym przystankiem był Kościół na Sikorniku p.w. N.M.P. Matki Kościoła. Niestety ze względu na trwającą mszę nie mogliśmy zobaczyć wnętrza kościoła. By nie zakłócić Mszy w ciszy wycofaliśmy się z placu kościelnego i nieco dalej wśród pól było nam dane wysłuchać kolejnego kawałka historii Sikornika. Dla spragnionych jazdy i dla tych co się dopiero rozkręcają przygotowana została nieco dłuższa przejażdżka niż zwykle. I tak pasem technicznym dojechaliśmy do lasu by jadąc leśnym duktem nawdychać się czystego powietrza i to bez potrzeby opłaty klimatycznej. Podziwiając widoki znikającej hołdy w Ostropie dojechaliśmy na małe co nie co, ku pokrzepieniu sił. Po krótkiej przerwie boczkiem, boczkiem omijając główne nitki komunikacyjne miasta dojechaliśmy na punkt kontrolny - metę rajdu, która znajdowała się w Wójtowej Wsi przy kościele p.w. św. Antoniego. Po poczęstunku pysznym chlebem własnego wypieku jednej z pań, wysłuchaliśmy historii kościoła podziwiając piękno jego wnętrza. Wycieczka dobiegła końca i każdy w swoim tempie udał się w sobie wiadomą stronę.

Ulicą Piwną, obok nieczynnej Huty 1-go maja dawniej zakładów Huldschinsky`ego, Traugutta dojechaliśmy pod gmach II LO przy ulicy Wróblewskiego dawniej Hardenbergstraße. Budynek powstał w roku 1931. Następnie pomiędzy jedno i dwupiętrowymi kamienicami dojechaliśmy do cmentarza żydowskiego. Po cmentarzu oprowadziła nas opiekująca się cmentarzem członkini gminy żydowskiej. Następnie obok cmentarza lipowego podjechaliśmy pod wieżę ciśnień obok stadionu Piasta Gliwice. Potem obejrzeliśmy kościół p.w. Chrystusa Króla, Waldschule (obecnie SP nr 18) i osiedle robotnicze powstałe na początku XX wieku. W jednym z tych domów młodzieńcze lata spędził niemiecki pisarz Horst Bienek. Ruszyliśmy na ulicę Chorzowską gdzie obejrzeliśmy osiedle 55 domków dwurodzinnych wybudowanych pod koniec XIX wieku dla robotników huty Huldschinsky`ego, oraz kościół p.w. Świętej Rodziny ufundowany przez właściciela huty Huldschinsky`ego na początku XX wieku. Następnie obejrzeliśmy kolejną wieżę ciśnień na terenie Zakładów Naprawczych Taboru Kolejowego z początku XX wieku. Następnie przejechaliśmy przez park leśny przy ulicy Chorzowskiej obok obiektu Zameczek Leśny, dojechaliśmy do Żernik. Chwila odpoczynku na placu w środku osiedla wybudowanego dla górników w latach 30 XX wieku i dojazd na końcową stację przy kościele p.w. Jana Chrzciciela.

Wszyscy spotkali się natomiast w sobotę, 17 lipca przed Katedrą częstochowską i stamtąd, po wspólnej modlitwie, przejechali na Jasną Górę. Pielgrzymka organizowana jest pod patronatem Rady ds. Migracji, Turystyki i Pielgrzymek Episkopatu Polski z jej przewodniczącym bp Edwardem Janiakiem. Koordynatorem pielgrzymki jest ks. Jerzy Grochowski.„Każdy dzień jest bardzo łatwy, jeżeli ma się swój cel, swoje zdanie i swoją drogę, którą człowiek powinien realizować – mówi ks. Jerzy Grochowski - Bo nasze życie jest pielgrzymką, pielgrzymowaniem do Boga i takich miejsc jak to dzisiejsze. Rowerzyści dużo podróżują, zwiedzają, to są ludzie, którzy chcą poznać historię, ale też doświadczyć trudu, w samorealizowaniu siebie”. „Czy było trudno – zastanawia się ks. Jerzy - Myślę, że słońce ma swój urok, ale jest i watr, który daje chłód. Do modlitwy wieczornej, porannej, czy modlitwy wśród dnia, dodaje się to zmęczenie i trud, ale mimo, iż człowiek bardzo często jest zmęczony, to szybko odpoczywa, bo Bóg go trzyma i Anioł Stróż go prowadzi”. Kazimierz Strączewski z Radomia, na rowerze pielgrzymuje 4. raz. „Ciężko jest, ale dajemy radę, dużo płynów, częste przerwy, a jak nie daje się rady jechać, to się rower prowadzi, aby do przodu – mówi z uśmiechem pan Kazimierz - To jest inna forma pielgrzymowania niż wsiąść w samochód, czy przyjechać pociągiem, dla rowerzysty to ma swój urok”. Wspólnej Mszy św. o godz. 12.00 w Kaplicy Matki Bożej przewodniczył ks. Jerzy Grochowski. W imieniu ojców i braci paulinów cyklistów powitał o. Stanisław Branowski. „Jechaliście na rowerach, ażeby być świadkami Bożej miłości - mówił o. Barnowski - ażeby wobec ludzi spotykanych pokazywać, że wiara w życiu człowieka jest ważną sprawą. I tak, jak pragnęliście trochę wody i cienia w czasie jazdy, na tych kolejnych etapach, tak teraz, dzisiaj tu, w tym sanktuarium , w tej oazie naszej świętości, pragnijcie wody żywej, która daje życie wieczne, a którą jest Duch Święty”.
Homilię wygłosił ks. Marek Chomiuk z Siedlec. „Trzeba w tym miejscu dziękować za ludzi, dzięki którym możemy pielgrzymować, za naszych rodziców, przyjaciół, którzy być może też chcieliby wyruszyć na pielgrzymkowy szlak, ale niestety nie było im to dane. Chcemy też dziękować za ludzi, którzy pośród nas się znaleźli, dzięki którym można było w sposób bezpieczny przemierzyć określone kilometry. Chcemy też podziękować za ofiarę cierpienia jednej z pątniczek z Parczewa, która nie miała szczęścia dojechać, gdyż uległa wypadkowi. To wszystko pokazuje, że my rowerowi pielgrzymi jesteśmy rodziną, nie tyle poprzez rowery, ile poprzez wspólny wysiłek w określonym celu”.

Link do Materiału Źródłowego

Nasz Klub był reprezentowany przez Adama Czerniawskiego który przyprowadził grupę rowerzystów w składzie: Władysław Stawiarczyk, Alfred Sołtys, Grażyna Langer, Jarosław Szerszeń, Elżbieta Marcinkowska, Stanisław Herman, Marek Dras, Bożena Bobis, Krzysztof Bobis, Jan Gwiazda, Bogusław Dobosz, Andrzej Smyk, Adam Szywała, Anna Chojnacka, Elżbieta Wołoszyn, Mariusz Szczurowski.

Organizatorem rajdu było Stowarzyszenie „Gliwickie Metamorfozy”. Trasa prowadziła z Gliwic przez Trynek Bojków, Żernicę do Gliwic. W trakcie wycieczki zwiedzono byłą stację kolejki wąskotorowej na Trynku zabudowania po dawnej kopalni Gliwice, obecnie „Nowe Gliwice”, lotnisko i dzielnicę Bojków. W tamtejszym kościele zwiedzono wystawę fotograficzną o Bojkowie, nastepnie przy ul. Rolników zwiedzono drewnianą chałupę, a na dawnej stacyjce kolejki wąskotorowej zwiedzono budynki stacyjne. Organizatorzy poczęstowali uczestników wycieczki turystycznym posiłkiem. Poznano historię tych miejsc którą przedstawili kol. Henryk Szcześniak i Władysław Stawiarczyk.
Po zrealizowaniu programu wycieczki, cześć uczestników udała się w drogę powrotną do Gliwic, a kilkunastoosobowa grupa pojechała do Żernicy by zwiedzić odrestaurowany kościół drewniany pw. św. Michała.

Stary spichlerz przy ul. Wiejskiej w Starych Gliwicach był kolejnym etapem naszej wycieczki i jednocześnie punktem kontrolnym w dzisiejszych Metamorfozach. Czekała tu na nas pani Małgorzata Malanowicz, główna organizatorka cyklu "Lato z Metamorfozami". Wszystkim uczestnikom została wręczona pamiątkowa widokówka Starych Gliwic. Dalej ruszyliśmy ścieżką przyrodniczą Lasu Dąbrowa który w przyszłości ma zostać rezerwatem przyrody. Krótki postój Pod Platanem dla pokrzepienia sił i podbicia książeczek przez zainteresowanych zaowocował możliwością obejrzenia z mola łabędzi pływających na stawie. W Brzezince odwiedziliśmy miejsce upamiętniające pomordowanych żołnierzy radzieckich zatrudnionych przy budowie DK 88 w latach 1941-43. Ostatnim punktem programu a zarazem metą była Brzezinka - parking przy kościele p.w. św. Jadwigi z XIX w. Na mecie odbyły się zapisy i odbiór legitymacji uczestników Metamorfoz oraz pamiątkowej kartki z Brzezinki. W samo południe odwiedziliśmy kościół parafialny p.w. św. Jadwigi, gdzie ksiądz proboszcz Ginter Langer pobłogosławił przybyłych i wraz z uczestnikami zmówił "Anioł Pański" . Dalsze dzieje Brzezinki i kościoła opowiedziała mieszkanka Brzezinki pamiętająca dawne czasy z dzieciństwa.
Praktycznie był to koniec dzisiejszej imprezy lecz jak znam życie każdy we własnym zakresie podążając do domu zobaczył jeszcze coś ciekawego. My pod przewodnictwem kol. Władysława odwiedziliśmy boisko do gry w piłkę plażową i nie na miejscu byłoby nie wspomnieć że drużyna z Brzezinki odnosi liczne sukcesy. Dalej koła poniosły nas do parku Szwajcaria na tor rowerowy gdzie definitywnie zaczęliśmy się rozstawać bo nie wszyscy podjęli wyzwanie pokonania toru. Jedni odjechali bokiem inni w szybkim tempie pokonali tor a reszta wolniej i tyle ich widziano. Mam nadzieje że wszystkim się podobało i cało wrócili do domów.